Dubai Desert Rock Festival

Sibel'in old school rocker olduğunu yazmıştım önceden. Perşembe günü telefonum çaldı, "Konsere gidiyor musun?" diye kısa ve net sordu Sibel, ilk başta anlamadım, ama sonra söyleyince hatırladım: Desert Rock Festivali! Megadeth, Three Doors Down, Testament, Reel Big Fish...Rock ölmedi ulan!

Teknik aksaklıklar nedeniyle ancak dokuz civarı gidebildik festivalin yapıldığı kum deryasına...İçeri girdiğimizde Three Doors Down çalıyordu. Her ne kadar bir "Kryptonite" dinlemesi farz olsa da, kaçırmışız, onun yerine ikinci favorim olan "I'm a loser"'ı dinledim zevkle.
Çevreye bakınca siyah botlar, siyah etekler, beyaz suratlar ve siyah makyajlar gördüm. Bazı şeyler hep değişmeden kalır mı acaba? Rahatlatıcı birşey (bana göre) 10-15 yıl öncesinin tarzının hiç değişmeden kendini yeni nesile aktarması. Tabi biraz özgürlük rüyasından uyanıp sağa sola bakınsak göreceğiz çevremizdeki Coca-Cola, Philips, artık-kim-sponsorsa çemberini...Rock kontrol altında şekerim.

Uzatmayalım, sonunda megadeth çıktı, roma sütunlarının önünde, kocaman "Unequality For All" yazısıyla. Dave Mustaine üçgen gitarı ve deri pantalonuyla zaman makinesinden çıkmış gibi durmasına rağmen sahnede bir tanrı gibiydi valla, CINCIGICINCIGICIGI diye saatlerce yorulmadan çaldı durdu. Megadeth hastası olmamama rağmen, eve dönüp mp3 indirmeye başladım hemen, o kadar güzeldi!

Konserden sonra üstümüz başımız kum içinde suyun öteki tarafına geçip Lale, Fırat ve William üçlüsüne katıldık, bir Lübnanvari barda...Adı Hamam mı ne?..İçerde "Ya Habibiii yallayaaavalleeeaaaoo" diye göbek atıyor herkes, hemen rock ruhunu sattık ve ortama ayak uydurduk. 21. yüzyılda rock da, metal de biryere kadar, kusura bakma Dave'ciğim! Gerçi benim enerji seviyesi çok düştüğü için çok uzun ayak uyduramadım, oturdum kaldım yerimde...