Mobilya, Misafirler, C.S. Lewis

İki gün öncesinden itibaren kısaca özet geçelim:

Zaheerah'yla buluştum, öğle yemeği yedik, oldukça neşeli geçti. Bana Dubai'de arabaların plaka numaralarının bir prestij sembolü olduğunu ve plaka numarası ne kadar az haneli olursa arabanın sahibinin o kadar güçlü bir kişi olduğunu anlattı. Buna göre araba kullanırken önümdeki arabanın plakasına bakıp üç haneli ve daha altı olduğu durumda kesinlikle selektör felan yapmamam gerekiyormuş. Çünkü adamın kafası atarsa benimle uğraşırmış ve canımı sıkarmış. Hatta ülkeden attırırmış. Binnaz'ın deyimiyle "Çok da fifi". Kendi ülkemizde de karnımız doyuyor hala Allah'a şükür!

Sonra haftaya yerleşmeyi planladığım ev için mobilya bakmaya ikea'ya gittim, her küresel kölenin yapacağı gibi. Fiyatlar çok ucuz görünüyor ama çok güzel birşey görünce hemen aslında birtek onun pahalı olduğu ortaya çıkıyor. "3 kişilik koltuklarımız sadece 900 dirham, aaa ama sizin beğendiğiniz 2100 dirham" gibi bir kurnazlık sözkonusu. (Merak edenler için; Resimdeki fiyatların dolar cinsinden değeri 3.67'ye bölünerek bulunuyor)
Biraz hesap yaptım, "Tamam" dedim, "Şirketin verdiği parayla bu işi hallederim!"





Daha sonra The Lion, The Witch and The Wardrobe'u seyrettim. "Bakalım kitabı kadar güzel yapmışlar mı?" diyerekten. Disneymatik durumlar biraz havasını bozmuşsa da fena değildi sanki. Yalnız, ben kitabı okuyalı çok olmuş, o zamanlar da uyanamamışım duruma herhalde, C.S. Lewis baba Narnia, Layın-Mayın falan ayağına İncil'i damardan basmış meğerse genç diğmalarımıza. "Oğğvv Cizız! Cizız!" diyerek çıktım sinemadan...

İki gündür eski şirketimden arkadaşlar burada, onlarla bol bol Türkçe-sözlü-geyik çevirip yavaştan boşalmaya yüz tutan geyik depomu doldurdum doyasıya...