Dubai Dostluk Bayramı - Part I

Bu sene Dostluk Bayramı Ramazan Bayramı'na denk geldi....Baran, Sinan (hem de Modova'dan!) ve Levo, üç kadim dost, inanılmaz bir organizasyon başarısına imza atarak aynı anda Dubai'ye gelmeyi başardılar. Bir arkadaşımızın (bkz. Emre) çok güzel tespit ettiği üzere üç dört kişi Taksim'de bile buluşamayan bizler için bu gerçekten büyük bir olaydı.

Kısa bir profil bilgisi verelim ziyaretçiler hakkında:

Baran - Kurumsal dünyanın en kıdemli kölesi, kariyer basamaklarını tırmanma birincisi, ne iş yaptığını soranlara ingilizce konuşmadan cevap veremeyen, bir gece Roxy'de Levo'nun kulağına eğilip son derece ciddi bir sesle "Birgün herşeye hükmedicem" diyen kişi...

Sinan - Gizli müzisyen, muhteşem söz yazarı, tek parmaklı soloların unutulmaz virtüözü, Moldova'nın en büyük iş adamı, bu tatile kadar dostluğu unutmuştu oralarda..(Bkz. "Abi kızlar yoksa mavi tura gelmem ben")

Levo - Levent The "Bebeksi ve İpeksi" Gürsoy, dünyanın en çok spor ayakkabısına sahip, t-shirt ve polar kazak dışında hiçbirşey giymeyen, genç yaşında en değişik sektörlerde çalışmış, beraber bütün avrupayı sırt çantasıyla gezdiğim, dünyanın en sevimli insanı...çok değişik.

Genç bir kız gibi kalbim ata ata gittim havaalanına...yok yaa uyduruyorum ne heyecanlanıcam, gittim bekledim işte kırk saat, tipik Dubai muhabbeti, uçak iner, yolcular iki saat sonra çıkar anca...Neyse, önce Baran ve Sinan geldiler, Emirates uçuşuyla...Bir yarım saat sonra da Levent The "First Class" Gürsoy geldi, yüzünde anlamsızca biriken uçuş millerinin gülümsemesiyle sürekli "Selamın Aleyki" diye bağıran bi tip..."Olm Aleyki diye bişey yok" diyorum, umurunda diil..."Selamın Aleyki!"

Havaalanında biraz "Olm çok garip lan, nasıl buluştuk biz böyle?" geyiği yaptık...O anda farkında değildim ama Dubai'de geçireceğim en güzel beş gün başlamıştı...Levent'in onuncu dakikada patlattığı "Abi Dubai'de ezan var mı?" sorusu ise bu günlerin hiç sıradan geçmeyeceğinin habercisiydi sanki...

Hemen eve gitmek yerine Marina Walk'ta shisha (nargile) içmeye gittik, zaten kimsenin uykusu yok, hem Ramazan dolayısıyla açık mekanlar gecenin üçünde...

Muhabbet, sohbet, kahkaha, dandik espriler, ahlaksız şakalar, hayvani dürtüler...yani bu dünyada gerçek dostluk adına bildiğim ne varsa hepsini birden yaşarken yavaş yavaş farketmeye başladım ki...Bu Dubai'de ya da İstanbul'da olmakla ilgili birşey değil..."Dostlarla Olmak" diye biryer var...O yer hangi şehirde olduğuna bakmadan sarıyor çevreni ve yaşadığın mekanı değiştiriyor...Belki bu çok büyük bir buluş değil, belki siz orada otururken bunu ondokuz yıldır zaten biliyordunuz...Ben yeni keşfettim işte.

Sabaha karşı yatış...Baran'ın inceden hasta olduğuna dair belirtileri farkediş...Birkaç gün sonra tüm hastalığını bana geçirip domuz gibi sağlıklı olacağını bilmeden uyuyakalış...

Sabah uyanış, tostlar, portakal suları, mis gibi bir kahvaltı ve ertesi gün için çöl safarisi rezervasyonundan sonra plaja gidiş...Hilton'a bedava giriş ihtimalini severek hem de...Yolda Madinat Jumeirah'ya uğrayıp Sinan'a terlik alıyoruz:

L -"Kaça aldın lan onları?"

S -"Çok ucuz olm 150 dirhem"

L -"150 mi?? 40 dolar lan???"

S -"Hadi ya...olsun olm süper terlik, değer yani..."

Ilık denizin kıyısına koyuyoruz alçak sandalyelerimizi, ayaklarımızı suya gömüp gay gib istiridye kabuğu topluyoruz dalgalar vurdukça, dört tane herif...ama susamışız muhabbete...Aynı günün akşamında Ibn Battuta Mall'daki İran restoranına (restaurantına? restorantına?) gidiyoruz ve süper bir yemek yiyoruz...İlerleyen saatlerde Ramazan dolayısıyla barlar felan kapalı olduğu için Irish Village'a gidiyoruz, orada bir takım Guiness'ler içiliyor..Bir iki ay önce tanıştığım, buraya yeni taşınmış olan Marina da bize katılıyor ve korkunç dört erkek modundan yanlarında çok süper kız olan çılgın erkekler moduna geçiyoruz...Gece yine shisha muhabbetiyle sonlanıyor...Hepimizde bir shisha hasreti varmış meğer...

Geceyi ölümsüzleştiren laf Levo'dan geliyor:

"Dubai'de tek sıcak hava üfleyen alet"

- Bir sonraki bölüm: "Çöl Kaplanı...Çok değişik!" -